abo

abo

abo (hornjoserbšćina)

konjunkcija

Ortografija

Dźělenje słowow: a-bo

Semantika

Woznamy:

[1] přirjadowaca konjunkcija, kiž zwuraznja logisku disjunkciju. Na rozdźěl wot pak ... pak pak njewuzamkuje logisku konjunkciju.

Dalše wujasnjenja:

W staršim pismowstwje husto tež aby.

Přirjaduje-li abo subjektaj w singularu, dyrbi wotpowědny werb w dualu stać, byrnjež wobdźělenje wobeju subjektow na jednanju přez kontekst wuzamknjene było, potajkim: nan abo mać přijědźetej, ale nic wobaj.

Hyponymy:

[1] pak ... pak

Přikłady:

[1] Kukače aby hołbjenc pak sebi derje wobhladaj a wokoło njeho blach přićep abo ćernje natykaj, zo kóčki a ... njebychu do njeho łazyć móhli. (Ćišinski)

Rěčne wobroty:

tak abo znak

Přełožki

čěski: [1] nebo delnjoserbski: [1] abo esperanto: [1] aŭ finski: [1] tai jendźelski: [1] or jidišćina: [1] oder ido: [1] o

němski: [1] oder, beziehungsweise korniski: [1] po pólski: [1] albo romšćina we Finskej: [1] elle ruski: [1] или (ili) słowakski: [1] alebo ukrainski: [1] або (abo), чи (čy)