skakać
skakać
skakać (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | skakam / skaču | skakamoj / skačemoj | skakamy / skačemy |
| 2. | skakaš / skačeš | skakatej / skačetej (-taj) | skakaće / skačeće |
| 3. | skaka / skače | skakatej / skačetej (-taj) | skakaja (skakaju) / skaču |
| aspekt | ip |
| transgresiw | skakajo, skakajcy, skakawši |
| prezensowy particip | skakacy |
| preteritowy particip | skakany |
| ł-forma | skakał, skakała, skakało, dual: skakałoj, plural: skakali (skakałe) |
| werbalny substantiw | skakanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | skakach | skakachmoj | skakachmy |
| 2. | skakaše | skakaštej | skakašće |
| 3. | skakaše | skakaštej | skakachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | skakajmoj | skakajmy |
| 2. | skakaj / skač | skakajtej / skačtej (-taj) | skakajće / skačće |
| 3. | skakaj / skač, njech skaka / skač | skakajtej / skačtej (-taj), njech skakatej / skačetej | njech skakaja (skakaju) / skaču |
Přełožki[wobdźěłać]