abiturować
abiturować
abiturować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | abituruju | abiturujemoj | abiturujemy |
| 2. | abituruješ | abiturujetej (-taj) | abiturujeće |
| 3. | abituruje | abiturujetej | abituruja (abituruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | abiturujo, abiturujcy, abiturowawši |
| prezensowy particip | abiturowacy |
| preteritowy particip | abiturowany |
| ł-forma | abiturował, abiturowała, abiturowało, dual: abiturowałoj, plural: abiturowali (abiturowałe) |
| werbalny substantiw | abiturowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | abiturowach | abiturowachmoj | abiturowachmy |
| 2. | abiturowaše | abiturowaštej | abiturowašće |
| 3. | abiturowaše | abiturowaštej | abiturowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | abiturujmoj | abiturujmy |
| 2. | abituruj | abiturujtej (-taj) | abiturujće |
| 3. | abituruj, njech abituruje | abiturujtej (-taj) | njech abituruja (abituruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
a-bi-tu-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: [abi'tuʀou̯ač]
Semantika
Woznamy: