Starwit

z Wikisłownika

Starwit

Starwit (pólšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular plural
nominatiw (mianownik) Starwit         Starwicie    
genitiw (dopełniacz) Starwita Starwitów
datiw (celownik) Starwitowi Starwitom
akuzatiw (biernik) Starwita Starwitów
instrumental (narzędnik) Starwitem Starwitami
lokatiw (miejscownik) Starwicie Starwitach
wokatiw (wołacz) Starwicie Starwicie

Ortografija

Dźělenje słowow:

Star·wit, genitiw Star·wi·ta

Wurjekowanje

MFA: ['starwʲit], genitiw [star'wʲita]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] porědke polske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1]

Pochad:

[1] dwuzdónkate starosłowjanske mjeno, zestajane z słowjanskej mjenowej elementaj star (starać so, starosćiwe/~a/~y) a wit / vit (knježićel, wjednik), wot prasłowjanskeho *? a *vitędzь

Warijanty:

[1]

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] www.styl.pl : Księga imion

Nóžki[wobdźěłać]