dźěra
Napohlad
dźěra
dźěra (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, f
[wobdźěłać]kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěra | dźěrje | dźěry |
genitiw | dźěry | dźěrow | dźěrow |
datiw | dźěrje | dźěromaj | dźěram |
akuzatiw | dźěru | dźěrje | dźěry |
instrumental | z(e) dźěru | z(e) dźěromaj | z(e) dźěrami |
lokatiw | po dźěrje | po dźěromaj | po dźěrach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ra
Semantika
Přikłady:
- [1] dypača dźěra (ausgehacktes Loch); njedźelska dźěra (unechte Luftröhre); zawitkowa dźěra (Schneckengang im Ohr); dźěru do hłowy wurazyć; do dźěrow hić (in die Brüche gehen); dźěru z dźěru płatać
Rěčne wobroty:
- [2] čorna dźěra (Gefängnis);
Wotwodźene wopřijeća:
- dźěrka, dźěrčička, dźěrkaty, dźěraty, dźěrawy, dźěrkawy, dźěrojty, dźěrkojty, dźěračnik, dźěrkatosć, dźěrawosć, dźěračny, dźěrak, dźěrawc, dźěrawcowy, dźěrawči, dźěrkawka, dźěrkač, dźěrkawosć, dźěrkawy, dźěrawnik, dźěrawisko, dźěrkawc, dźěrkawčk, dźěrkować, dźěrkowadło, dźěrnik, dźěrownička,
Přełožki
[wobdźěłać]