schopinać
schopinać
schopinać(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | schopinam | schopinamoj | schopinamy |
| 2. | schopinaš | schopinatej (-taj) | schopinaće |
| 3. | schopina | schopinatej (-taj) | schopinaja (schopinaju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | schopinajo, schopinajcy, schopinawši |
| prezensowy particip | schopinacy |
| preteritowy particip | schopinany |
| ł-forma | schopinał, schopinała, schopinało, dual: schopinałoj, plural: schopinali (schopinałe) |
| werbalny substantiw | schopinanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | schopinach | schopinachmoj | schopinachmy |
| 2. | schopinaše | schopinaštej | schopinašće |
| 3. | schopinaše | schopinaštej | schopinachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | schopinajmoj | schopinajmy |
| 2. | schopinaj | schopinajtej | schopinajće |
| 3. | schopinaj, njech schopina | schopinajtej | njech schopinaja (schopinaju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
scho-pi-nać
Wurjekowanje
- IPA: 'skopinaʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] počinać
Synonymy:
- [1] počinać
Přikłady:
- [1] Tu z tajkim prošerskim kadlu činić a schopinać, kaž by był zemjank, a na druhich burskich domjacych hólcow nic pohladnyć; ty tajka a hinajka ty ty! (Katolski Posoł 1914)
- Ty sy wčora z jich Marju rejwał, a tohodla - na, nječiń sebi ničo z toho - hlej, tohodla je dźensa jara zachadźał a schopinał kaž njemdry! (Katolski Posoł 1914)