waryto
Napohlad
waryto
waryto (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, n
[wobdźěłać]kazus | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | waryto | waryće | waryta | ||
genitiw | waryta | warytow | warytow | ||
datiw | warytu | warytomaj | warytam | ||
akuzatiw | waryto | waryće | waryta | ||
instrumental | pod warytom | pod warytomaj | pod warytami | ||
lokatiw | na waryće | na warytomaj | na warytach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wa-ry-to
Semantika
Woznamy:
- [1] wjeletrunaty, historiski hudźbny nastroj bjez smyka; Kral podawa "Laute", Lorenc-Zalěski "Leier" jako němski wotpowědnik.
Pochad:
- [1] najskerje požčonka z čěšćiny
Hyperonymy:
- [1] hudźbny nastroj
Přikłady:
- [1] Spěwar před durjemi z warytom rjekochwalbnym steji, žadajo rozwjeselić kwasarjow. (Ćišinski)
- Na wutrobje měješe mórske škorpawki nawěšane k wopokazmu, zo zdaloka přichadźa; na ramjenjach wisaše wačok za pućowansku cyrobu, w prawicy dźeržeše sukojty kij a pod lěwej pažu waryto, hudźbna to připrawa z trunami poćehnjena. (Katolski Posoł 1913)
- Tutón přichiliwši sebi kanu bóle k hladanju, hač k hašenju lačnosće, postaji ju za sobu a posydnywši so pola duri poča z přewodom swojoho waryta spěwać. (Katolski Posoł 1913)
- Je to waryto kaž wulki wobłukowy prok. Hdyž starc do jeho trunow přimny, wšitko womjelkny kołowokoło. (Lorenc-Zalěski)
Přełožki
[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije |