činkować
Napohlad
činkować
činkować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | činkuju | činkujemoj | činkujemy |
2. | činkuješ | činkujetej (-taj) | činkujeće |
3. | činkuje | činkujetej | činkuja (činkuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | činkujo, činkujcy, činkowawši |
prezensowy particip | činkowacy |
preteritowy particip | činkowany |
ł-forma | činkował, činkowała, činkowało, dual: činkowałoj, plural: činkowali (činkowałe) |
werbalny substantiw | činkowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | činkowach | činkowachmoj | činkowachmy |
2. | činkowaše | činkowaštej | činkowašće |
3. | činkowaše | činkowaštej | činkowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | činkujmoj | činkujmy |
2. | činkuj | činkujtej (-taj) | činkujće |
3. | činkuj, njech činkuje | činkujtej (-taj) | njech činkuja (činkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
čin-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʧinkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne činkowaše je 0x dokładźene, činkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.