łuhować
łuhować
łuhować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | łuhuju | łuhujemoj | łuhujemy |
| 2. | łuhuješ | łuhujetej (-taj) | łuhujeće |
| 3. | łuhuje | łuhujetej | łuhuja (łuhuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | łuhujo, łuhujcy, łuhowawši |
| prezensowy particip | łuhowacy |
| preteritowy particip | łuhowany |
| ł-forma | łuhował, łuhowała, łuhowało, dual: łuhowałoj, plural: łuhowali (łuhowałe) |
| werbalny substantiw | łuhowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | łuhowach | łuhowachmoj | łuhowachmy |
| 2. | łuhowaše | łuhowaštej | łuhowašće |
| 3. | łuhowaše | łuhowaštej | łuhowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | łuhujmoj | łuhujmy |
| 2. | łuhuj | łuhujtej (-taj) | łuhujće |
| 3. | łuhuj, njech łuhuje | łuhujtej (-taj) | njech łuhuja (łuhuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
łu-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne łuhowaše je 0x dokładźene, łuhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] bajcować; zbajcować; łužić
Přikłady:
- [1] Njepřetrjebana łuhowa zemja bě jara płódna nowina, ale pod wodu a łuhowymi rostlinami so dušaca, bjez pućow a dróhow, za čłowječu nohu strašna. (Kubašec)