šnupować
šnupować
šnupować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | šnupuju | šnupujemoj | šnupujemy |
| 2. | šnupuješ | šnupujetej (-taj) | šnupujeće |
| 3. | šnupuje | šnupujetej | šnupuja (šnupuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | šnupujo, šnupujcy, šnupowawši |
| prezensowy particip | šnupowacy |
| preteritowy particip | šnupowany |
| ł-forma | šnupował, šnupowała, šnupowało, dual: šnupowałoj, plural: šnupowali (šnupowałe) |
| werbalny substantiw | šnupowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | šnupowach | šnupowachmoj | šnupowachmy |
| 2. | šnupowaše | šnupowaštej | šnupowašće |
| 3. | šnupowaše | šnupowaštej | šnupowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | šnupujmoj | šnupujmy |
| 2. | šnupuj | šnupujtej (-taj) | šnupujće |
| 3. | šnupuj, njech šnupuje | šnupujtej (-taj) | njech šnupuja (šnupuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
šnu-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʃnupou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne šnupowaše je 0x dokładźene, šnupowa (móže tež něšto druhe być) 0x.