rozkorjenjować so

rozkorjenjować so

rozkorjenjować so(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	rozkorjenjuju	rozkorjenjujemoj	rozkorjenjujemy
2.	rozkorjenjuješ	rozkorjenjujetej (-taj)	rozkorjenjujeće
3.	rozkorjenjuje	rozkorjenjujetej	rozkorjenjuja (rozkorjenjuju)

aspekt	ip
transgresiw	rozkorjenjujo, rozkorjenjujcy, rozkorjenjowawši
prezensowy particip	rozkorjenjowacy
preteritowy particip	rozkorjenjowany
ł-forma	rozkorjenjował, rozkorjenjowała, rozkorjenjowało, dual: rozkorjenjowałoj, plural: rozkorjenjowali (rozkorjenjowałe)
werbalny substantiw	rozkorjenjowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	rozkorjenjowach	rozkorjenjowachmoj	rozkorjenjowachmy
2.	rozkorjenjowaše	rozkorjenjowaštej	rozkorjenjowašće
3.	rozkorjenjowaše	rozkorjenjowaštej	rozkorjenjowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	rozkorjenjujmoj	rozkorjenjujmy
2.	rozkorjenjuj	rozkorjenjujtej (-taj)	rozkorjenjujće
3.	rozkorjenjuj, njech rozkorjenjuje	rozkorjenjujtej (-taj)	njech rozkorjenjuja (rozkorjenjuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-ko-rje-njo-wać so

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzkɔʀʲenʲou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozkorjenjowaše je 0x dokładźene, rozkorjenjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] pjenkować so; rozpjenkować so; rozkorjenić so; pjenkojćić so; rozpjenkojćić so

Přikłady:

[1] Tež serbska kultura a rěč měještej so rozkorjenjować. (Rozhlad 1997)