Włochi
Włochi
Włochi (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, plt
[wobdźěłać]| kazus | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | Włochi | ||||
| genitiw | Włoch | ||||
| datiw | Włocham | ||||
| akuzatiw | Włochi | ||||
| instrumental | pod Włochami | ||||
| lokatiw | w Włochach | ||||
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wło-chi
Semantika
Woznamy:
- [1] Italska
Dalše wujasnjenja:
- dźensa zestarjene
Synonymy:
- [1] Italska, Italija
Přikłady:
- [1] Cuza je nam po rěči a narodnosći, kwětka z cuzych honow, ze słónčnych žahłych Włoch, dźěćo minyłych dob, dawno zašłych časow. (Katolski Posoł 1911)
- Hdyž pak bu železnych hamorow z rozmnoženjom industrije w cyłej wokolnosći přecy wjace, hdyž cuzy dźěłaćerjo z Eifle, z Hunsrücka, z Hessenskeje, z Włoch, z Čech a z Haliča z črjódami přichadźachu, da rozsudny stary farar najebać wšoho wołanja burow, kotřiž bychu nowu cyrkej rady w bliskosći na městnje stareje kapałki widźeli, srjedź šěrokoho pola, srjedź nowych woznamjenjenych dróhow wulku k nuzy cyrkej natwarić. (Bjedrich-Radlubin)
Přełožki
[wobdźěłać]
|