K wobsahej skočić

afinować

z Wikisłownika

afinować

wosoba singular dual plural
1. afinujuafinujemojafinujemy
2. afinuješafinujetej (-taj)afinujeće
3. afinujeafinujetejafinuja (afinuju)
aspekt ip
transgresiw afinujo, afinujcy, afinowawši
prezensowy particip afinowacy
preteritowy particip afinowany
ł-forma afinował, afinowała, afinowało,
dual: afinowałoj, plural: afinowali (afinowałe)
werbalny substantiw afinowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. afinowachafinowachmojafinowachmy
2. afinowašeafinowaštejafinowašće
3. afinowašeafinowaštejafinowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. afinujmojafinujmy
2. afinujafinujtej (-taj)afinujće
3. afinuj, njech afinujeafinujtej (-taj)njech afinuja (afinuju)

Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow: a-fi-no-wać

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
IPA: afinou̯aʧ

Semantika

[wobdźěłać]

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne afinowaše je 0x dokładźene, afinowa (móže tež něšto druhe być) 0x.



Přełožki

[wobdźěłać]