K wobsahej skočić

dźědźić

z Wikisłownika

dźědźić

wosoba singular dual plural
1. dźědźu dźědźimoj dźědźimy
2. dźědźiš dźědźitej (-taj) dźědźiće
3. dźědźi dźědźitej (-taj) dźědźa


aspekt ip
transgresiw dźědźo, dźědźicy, dźědźiwši
prezensowy particip dźědźacy
preteritowy particip dźědźeny
ł-forma dźědźił, dźědźiła, dźědźiło,
dual: dźědźiłoj, plural: dźědźili (dźědźiłe)


preteritum
wosoba singular dual plural
1. dźědźach dźědźachmoj dźědźachmy
2. dźědźeše dźědźeštej dźědźešće
3. dźědźeše dźědźeštej dźědźachu



Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-dźić

Semantika

Synonymy:

[1] namrěć; namrěwać; zdźědźić; herbować

Rěčne wobroty:

pčoły dźědźić (Honig ausschneiden)

Wotwodźene wopřijeća:

dźědźenje, dźědźićel, dźědźič, dźědźičnosć, dźědźičny, dźědźina, dźědźinka, dźědźinstwo


Přełožki

[wobdźěłać]