herbować

z Wikisłownika

herbować

herbować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. herbuju herbujemoj herbujemy
2. herbuješ herbujetej (-taj) herbujeće
3. herbuje herbujetej herbuja (herbuju)
aspekt ip
transgresiw herbujo, herbujcy, herbowawši
prezensowy particip herbowacy
preteritowy particip herbowany
ł-forma herbował, herbowała, herbowało,
dual: herbowałoj, plural: herbowali (herbowałe)
werbalny substantiw herbowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. herbowach herbowachmoj herbowachmy
2. herbowaše herbowaštej herbowašće
3. herbowaše herbowaštej herbowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. herbujmoj herbujmy
2. herbuj herbujtej (-taj) herbujće
3. herbuj, njech herbuje herbujtej (-taj) njech herbuja (herbuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: her-bo-wać

Wurjekowanje

IPA: heʀbou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne herbowaše je 0x dokładźene, herbowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] namrěć; namrěwać; zdźědźić; dźědźić

Přikłady:

[1] Wón nětko nowosydler, a pódla jězdźeše hišće na tym traktorje, kotryž běchu wjesnjenjo po tym knježku herbowali. (Njechorński)
Žadyn jazyk njedochwali twoju lubosć k čłowjekam, kiž so běchu zaběželi, zo ty jim, tym hrěšnikam, Jězom Chrysta dla sy wodał, hdyž sy jeho za nich podał, a kiž su so wujednali, wěčnu zbóžnosć herbowali. (Zejler)
Z tymi herbowanymi domami na přikład. (Krawc)
Hdyž pak bychmy so my, dźěći, zapěrali, njeby to won hladało kaž sebićnosć, kaž strach, zo mjenje herbujemy? (Ćišinski)
W nětčišej wójnje woni tež dopokazuja, zo woni wot herbowaneje hrubosće ničo zhubili njejsu. (Katolski Posoł 1913)
Ći njebychu herbowane pjenjezy k zežiwjenju trjebali a za tych by mjenowany dawk potajkim sprawny był. (Katolski Posoł 1912)
Ženje so njemóže zamołwić njerodnosć tych, kotřiž swoju, jim wot Boha datu, wot swojich wótcow jako swjate wopomnjećo herbowanu serbsku rěč w zjawnosći wot so ćisnu, tež tam, hdźež to njeby trjeba było. (Katolski Posoł 1912)
Pěstowanjo našich pólskich drastow, našich nałožkow, po prjedownikach herbowanych, je drje pěkna a jara požadomna wěc. (Katolski Posoł 1912)
K tomu pak je tež trěbna pola wšitkich čućiwa wutroba a zahorjenosć za naš lud a po wótcach herbowany serbski kraj a nic wopačna sebičnosć a hordosć, kotraž ludy (Katolski Posoł 1912)
Naši >>młodźi<< nam při tym šwarnje pomhaja, chcedźa herbować wšelke wužitne wěcy. (Ben Budar)
Wukrawjena Italska změje drje potom mało mocy, Tripolitansku zasy dobyć a bohate překupstwa, kotrychž so tam nadźeše, móžetej dźěn potom Jendźelska a Francózska, jeje nowaj přećelej, herbować. (Katolski Posoł 1916)
Tajkim z nuzy pomhać je zawěsće bohuspodobnišo, dyžli swoje pjenjezy na hromadach ležo měć, zo potom daloko spřećeleni herbuja, kotřiž hižo maju husto sami z hromadami. (Katolski Posoł 1916)
Da štóž tu na to kedžbu ma, "A 'ce tu zbóžnosć herbować. (Smoler)


Přełožki[wobdźěłać]