demarkěrować
demarkěrować
demarkěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | demarkěruju | demarkěrujemoj | demarkěrujemy |
| 2. | demarkěruješ | demarkěrujetej (-taj) | demarkěrujeće |
| 3. | demarkěruje | demarkěrujetej | demarkěruja (demarkěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | demarkěrujo, demarkěrujcy, demarkěrowawši |
| prezensowy particip | demarkěrowacy |
| preteritowy particip | demarkěrowany |
| ł-forma | demarkěrował, demarkěrowała, demarkěrowało, dual: demarkěrowałoj, plural: demarkěrowali (demarkěrowałe) |
| werbalny substantiw | demarkěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | demarkěrowach | demarkěrowachmoj | demarkěrowachmy |
| 2. | demarkěrowaše | demarkěrowaštej | demarkěrowašće |
| 3. | demarkěrowaše | demarkěrowaštej | demarkěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | demarkěrujmoj | demarkěrujmy |
| 2. | demarkěruj | demarkěrujtej (-taj) | demarkěrujće |
| 3. | demarkěruj, njech demarkěruje | demarkěrujtej (-taj) | njech demarkěruja (demarkěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
de-mar-kě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: demaʀk'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne demarkěrowaše je 0x dokładźene, demarkěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.