diwergować
diwergować
diwergować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | diwerguju | diwergujemoj | diwergujemy |
| 2. | diwerguješ | diwergujetej (-taj) | diwergujeće |
| 3. | diwerguje | diwergujetej | diwerguja (diwerguju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | diwergujo, diwergujcy, diwergowawši |
| prezensowy particip | diwergowacy |
| preteritowy particip | diwergowany |
| ł-forma | diwergował, diwergowała, diwergowało, dual: diwergowałoj, plural: diwergowali (diwergowałe) |
| werbalny substantiw | diwergowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | diwergowach | diwergowachmoj | diwergowachmy |
| 2. | diwergowaše | diwergowaštej | diwergowašće |
| 3. | diwergowaše | diwergowaštej | diwergowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | diwergujmoj | diwergujmy |
| 2. | diwerguj | diwergujtej (-taj) | diwergujće |
| 3. | diwerguj, njech diwerguje | diwergujtej (-taj) | njech diwerguja (diwerguju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
di-wer-go-wać
Wurjekowanje
- IPA: diu̯eʀgou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne diwergowaše je 0x dokładźene, diwergowa (móže tež něšto druhe być) 0x.