diwidować
Napohlad
diwidować
diwidować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | diwiduju | diwidujemoj | diwidujemy |
2. | diwiduješ | diwidujetej (-taj) | diwidujeće |
3. | diwiduje | diwidujetej | diwiduja (diwiduju) |
aspekt | ip |
transgresiw | diwidujo, diwidujcy, diwidowawši |
prezensowy particip | diwidowacy |
preteritowy particip | diwidowany |
ł-forma | diwidował, diwidowała, diwidowało, dual: diwidowałoj, plural: diwidowali (diwidowałe) |
werbalny substantiw | diwidowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | diwidowach | diwidowachmoj | diwidowachmy |
2. | diwidowaše | diwidowaštej | diwidowašće |
3. | diwidowaše | diwidowaštej | diwidowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | diwidujmoj | diwidujmy |
2. | diwiduj | diwidujtej (-taj) | diwidujće |
3. | diwiduj, njech diwiduje | diwidujtej (-taj) | njech diwiduja (diwiduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
di-wi-do-wać
Wurjekowanje
- IPA: diu̯idou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne diwidowaše je 0x dokładźene, diwidowa (móže tež něšto druhe być) 0x.