eksekwěrować
eksekwěrować
eksekwěrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | eksekwěruju | eksekwěrujemoj | eksekwěrujemy |
| 2. | eksekwěruješ | eksekwěrujetej (-taj) | eksekwěrujeće |
| 3. | eksekwěruje | eksekwěrujetej | eksekwěruja (eksekwěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | eksekwěrujo, eksekwěrujcy, eksekwěrowawši |
| prezensowy particip | eksekwěrowacy |
| preteritowy particip | eksekwěrowany |
| ł-forma | eksekwěrował, eksekwěrowała, eksekwěrowało, dual: eksekwěrowałoj, plural: eksekwěrowali (eksekwěrowałe) |
| werbalny substantiw | eksekwěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | eksekwěrowach | eksekwěrowachmoj | eksekwěrowachmy |
| 2. | eksekwěrowaše | eksekwěrowaštej | eksekwěrowašće |
| 3. | eksekwěrowaše | eksekwěrowaštej | eksekwěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | eksekwěrujmoj | eksekwěrujmy |
| 2. | eksekwěruj | eksekwěrujtej (-taj) | eksekwěrujće |
| 3. | eksekwěruj, njech eksekwěruje | eksekwěrujtej (-taj) | njech eksekwěruja (eksekwěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
eks-e-kwě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ekseku̯'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne eksekwěrowaše je 0x dokładźene, eksekwěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.