geminěrować
geminěrować
geminěrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | geminěruju | geminěrujemoj | geminěrujemy |
| 2. | geminěruješ | geminěrujetej (-taj) | geminěrujeće |
| 3. | geminěruje | geminěrujetej | geminěruja (geminěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | geminěrujo, geminěrujcy, geminěrowawši |
| prezensowy particip | geminěrowacy |
| preteritowy particip | geminěrowany |
| ł-forma | geminěrował, geminěrowała, geminěrowało, dual: geminěrowałoj, plural: geminěrowali (geminěrowałe) |
| werbalny substantiw | geminěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | geminěrowach | geminěrowachmoj | geminěrowachmy |
| 2. | geminěrowaše | geminěrowaštej | geminěrowašće |
| 3. | geminěrowaše | geminěrowaštej | geminěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | geminěrujmoj | geminěrujmy |
| 2. | geminěruj | geminěrujtej (-taj) | geminěrujće |
| 3. | geminěruj, njech geminěruje | geminěrujtej (-taj) | njech geminěruja (geminěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ge-mi-ně-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: gemin'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne geminěrowaše je 0x dokładźene, geminěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.