geminować
geminować
geminować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | geminuju | geminujemoj | geminujemy |
| 2. | geminuješ | geminujetej (-taj) | geminujeće |
| 3. | geminuje | geminujetej | geminuja (geminuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | geminujo, geminujcy, geminowawši |
| prezensowy particip | geminowacy |
| preteritowy particip | geminowany |
| ł-forma | geminował, geminowała, geminowało, dual: geminowałoj, plural: geminowali (geminowałe) |
| werbalny substantiw | geminowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | geminowach | geminowachmoj | geminowachmy |
| 2. | geminowaše | geminowaštej | geminowašće |
| 3. | geminowaše | geminowaštej | geminowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | geminujmoj | geminujmy |
| 2. | geminuj | geminujtej (-taj) | geminujće |
| 3. | geminuj, njech geminuje | geminujtej (-taj) | njech geminuja (geminuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ge-mi-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: geminou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne geminowaše je 0x dokładźene, geminowa (móže tež něšto druhe być) 0x.