graněrować
graněrować
graněrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | graněruju | graněrujemoj | graněrujemy |
| 2. | graněruješ | graněrujetej (-taj) | graněrujeće |
| 3. | graněruje | graněrujetej | graněruja (graněruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | graněrujo, graněrujcy, graněrowawši |
| prezensowy particip | graněrowacy |
| preteritowy particip | graněrowany |
| ł-forma | graněrował, graněrowała, graněrowało, dual: graněrowałoj, plural: graněrowali (graněrowałe) |
| werbalny substantiw | graněrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | graněrowach | graněrowachmoj | graněrowachmy |
| 2. | graněrowaše | graněrowaštej | graněrowašće |
| 3. | graněrowaše | graněrowaštej | graněrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | graněrujmoj | graněrujmy |
| 2. | graněruj | graněrujtej (-taj) | graněrujće |
| 3. | graněruj, njech graněruje | graněrujtej (-taj) | njech graněruja (graněruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
gra-ně-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: gʀan'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne graněrowaše je 0x dokładźene, graněrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.