indukować
Napohlad
indukować
indukować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | indukuju | indukujemoj | indukujemy |
2. | indukuješ | indukujetej (-taj) | indukujeće |
3. | indukuje | indukujetej | indukuja (indukuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | indukujo, indukujcy, indukowawši |
prezensowy particip | indukowacy |
preteritowy particip | indukowany |
ł-forma | indukował, indukowała, indukowało, dual: indukowałoj, plural: indukowali (indukowałe) |
werbalny substantiw | indukowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | indukowach | indukowachmoj | indukowachmy |
2. | indukowaše | indukowaštej | indukowašće |
3. | indukowaše | indukowaštej | indukowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | indukujmoj | indukujmy |
2. | indukuj | indukujtej (-taj) | indukujće |
3. | indukuj, njech indukuje | indukujtej (-taj) | njech indukuja (indukuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
in-du-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: indukou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne indukowaše je 0x dokładźene, indukowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki
[wobdźěłać]
|