intrigěrować
intrigěrować
intrigěrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | intrigěruju | intrigěrujemoj | intrigěrujemy |
| 2. | intrigěruješ | intrigěrujetej (-taj) | intrigěrujeće |
| 3. | intrigěruje | intrigěrujetej | intrigěruja (intrigěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | intrigěrujo, intrigěrujcy, intrigěrowawši |
| prezensowy particip | intrigěrowacy |
| preteritowy particip | intrigěrowany |
| ł-forma | intrigěrował, intrigěrowała, intrigěrowało, dual: intrigěrowałoj, plural: intrigěrowali (intrigěrowałe) |
| werbalny substantiw | intrigěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | intrigěrowach | intrigěrowachmoj | intrigěrowachmy |
| 2. | intrigěrowaše | intrigěrowaštej | intrigěrowašće |
| 3. | intrigěrowaše | intrigěrowaštej | intrigěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | intrigěrujmoj | intrigěrujmy |
| 2. | intrigěruj | intrigěrujtej (-taj) | intrigěrujće |
| 3. | intrigěruj, njech intrigěruje | intrigěrujtej (-taj) | njech intrigěruja (intrigěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
in-tri-gě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: intʀig'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne intrigěrowaše je 0x dokładźene, intrigěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.