kulminować
Napohlad
kulminować
kulminować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | kulminuju | kulminujemoj | kulminujemy |
2. | kulminuješ | kulminujetej (-taj) | kulminujeće |
3. | kulminuje | kulminujetej | kulminuja (kulminuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | kulminujo, kulminujcy, kulminowawši |
prezensowy particip | kulminowacy |
preteritowy particip | kulminowany |
ł-forma | kulminował, kulminowała, kulminowało, dual: kulminowałoj, plural: kulminowali (kulminowałe) |
werbalny substantiw | kulminowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | kulminowach | kulminowachmoj | kulminowachmy |
2. | kulminowaše | kulminowaštej | kulminowašće |
3. | kulminowaše | kulminowaštej | kulminowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | kulminujmoj | kulminujmy |
2. | kulminuj | kulminujtej (-taj) | kulminujće |
3. | kulminuj, njech kulminuje | kulminujtej (-taj) | njech kulminuja (kulminuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kul-mi-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: kulminou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kulminowaše je 0x dokładźene, kulminowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki
[wobdźěłać]
|