miněrować
miněrować
miněrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | miněruju | miněrujemoj | miněrujemy |
| 2. | miněruješ | miněrujetej (-taj) | miněrujeće |
| 3. | miněruje | miněrujetej | miněruja (miněruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | miněrujo, miněrujcy, miněrowawši |
| prezensowy particip | miněrowacy |
| preteritowy particip | miněrowany |
| ł-forma | miněrował, miněrowała, miněrowało, dual: miněrowałoj, plural: miněrowali (miněrowałe) |
| werbalny substantiw | miněrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | miněrowach | miněrowachmoj | miněrowachmy |
| 2. | miněrowaše | miněrowaštej | miněrowašće |
| 3. | miněrowaše | miněrowaštej | miněrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | miněrujmoj | miněrujmy |
| 2. | miněruj | miněrujtej (-taj) | miněrujće |
| 3. | miněruj, njech miněruje | miněrujtej (-taj) | njech miněruja (miněruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
mi-ně-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: min'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne miněrowaše je 0x dokładźene, miněrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.