ministrěrować
ministrěrować
ministrěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ministrěruju | ministrěrujemoj | ministrěrujemy |
| 2. | ministrěruješ | ministrěrujetej (-taj) | ministrěrujeće |
| 3. | ministrěruje | ministrěrujetej | ministrěruja (ministrěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | ministrěrujo, ministrěrujcy, ministrěrowawši |
| prezensowy particip | ministrěrowacy |
| preteritowy particip | ministrěrowany |
| ł-forma | ministrěrował, ministrěrowała, ministrěrowało, dual: ministrěrowałoj, plural: ministrěrowali (ministrěrowałe) |
| werbalny substantiw | ministrěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ministrěrowach | ministrěrowachmoj | ministrěrowachmy |
| 2. | ministrěrowaše | ministrěrowaštej | ministrěrowašće |
| 3. | ministrěrowaše | ministrěrowaštej | ministrěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | ministrěrujmoj | ministrěrujmy |
| 2. | ministrěruj | ministrěrujtej (-taj) | ministrěrujće |
| 3. | ministrěruj, njech ministrěruje | ministrěrujtej (-taj) | njech ministrěruja (ministrěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
mi-ni-strě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ministʀ'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne ministrěrowaše je 0x dokładźene, ministrěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] k wołtarjej słužić
Přełožki[wobdźěłać]
|