nahonjować
nahonjować
nahonjować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nahonjuju | nahonjujemoj | nahonjujemy |
| 2. | nahonjuješ | nahonjujetej (-taj) | nahonjujeće |
| 3. | nahonjuje | nahonjujetej | nahonjuja (nahonjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | nahonjujo, nahonjujcy, nahonjowawši |
| prezensowy particip | nahonjowacy |
| preteritowy particip | nahonjowany |
| ł-forma | nahonjował, nahonjowała, nahonjowało, dual: nahonjowałoj, plural: nahonjowali (nahonjowałe) |
| werbalny substantiw | nahonjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nahonjowach | nahonjowachmoj | nahonjowachmy |
| 2. | nahonjowaše | nahonjowaštej | nahonjowašće |
| 3. | nahonjowaše | nahonjowaštej | nahonjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | nahonjujmoj | nahonjujmy |
| 2. | nahonjuj | nahonjujtej (-taj) | nahonjujće |
| 3. | nahonjuj, njech nahonjuje | nahonjujtej (-taj) | njech nahonjuja (nahonjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-ho-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: nahɔnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne nahonjowaše je 0x dokładźene, nahonjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.