nawojować so
nawojować so
nawojować so(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nawojuju | nawojujemoj | nawojujemy |
| 2. | nawojuješ | nawojujetej (-taj) | nawojujeće |
| 3. | nawojuje | nawojujetej (-taj) | nawojuja (nawojuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | nawojujo, nawojujcy, nawojowawši | ||
| prezensowy particip | nawojowacy | ||
| preteritowy particip | nawojowany | ||
| ł-forma | nawojował, nawojowała, nawojowało, dual: nawojowałoj, plural: nawojowali (nawojowałe) | ||
| werbalny substantiw | nawojowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nawojowach | nawojowachmoj | nawojowachmy |
| 2. | nawojowa | nawojowaštej | nawojowašće |
| 3. | nawojowa | nawojowaštej | nawojowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | nawojujmoj | nawojujmy |
| 2. | nawojuj | nawojujtej (-taj) | nawojujće |
| 3. | nawojuj, njech nawojuje | nawojujtej (-taj) | njech nawojuja (nawojuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-wo-jo-wać so
Wurjekowanje
- IPA: nau̯ɔi̯ou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne nawojowaše je 0x dokładźene, nawojowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Měješe trochu sprócne a nawojowane wobličo a trochu chutne. (Młynkowa)