pohubičkować
pohubičkować
pohubičkować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pohubičkuju | pohubičkujemoj | pohubičkujemy |
| 2. | pohubičkuješ | pohubičkujetej (-taj) | pohubičkujeće |
| 3. | pohubičkuje | pohubičkujetej (-taj) | pohubičkuja (pohubičkuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | pohubičkujo, pohubičkujcy, pohubičkowawši | ||
| prezensowy particip | pohubičkowacy | ||
| preteritowy particip | pohubičkowany | ||
| ł-forma | pohubičkował, pohubičkowała, pohubičkowało, dual: pohubičkowałoj, plural: pohubičkowali (pohubičkowałe) | ||
| werbalny substantiw | pohubičkowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pohubičkowach | pohubičkowachmoj | pohubičkowachmy |
| 2. | pohubičkowa | pohubičkowaštej | pohubičkowašće |
| 3. | pohubičkowa | pohubičkowaštej | pohubičkowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | pohubičkujmoj | pohubičkujmy |
| 2. | pohubičkuj | pohubičkujtej (-taj) | pohubičkujće |
| 3. | pohubičkuj, njech pohubičkuje | pohubičkujtej (-taj) | njech pohubičkuja (pohubičkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-hu-bič-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: pohubiʧkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pohubičkowaše je 0x dokładźene, pohubičkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.