rewoltować
rewoltować
rewoltować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rewoltuju | rewoltujemoj | rewoltujemy |
| 2. | rewoltuješ | rewoltujetej (-taj) | rewoltujeće |
| 3. | rewoltuje | rewoltujetej | rewoltuja (rewoltuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rewoltujo, rewoltujcy, rewoltowawši |
| prezensowy particip | rewoltowacy |
| preteritowy particip | rewoltowany |
| ł-forma | rewoltował, rewoltowała, rewoltowało, dual: rewoltowałoj, plural: rewoltowali (rewoltowałe) |
| werbalny substantiw | rewoltowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rewoltowach | rewoltowachmoj | rewoltowachmy |
| 2. | rewoltowaše | rewoltowaštej | rewoltowašće |
| 3. | rewoltowaše | rewoltowaštej | rewoltowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rewoltujmoj | rewoltujmy |
| 2. | rewoltuj | rewoltujtej (-taj) | rewoltujće |
| 3. | rewoltuj, njech rewoltuje | rewoltujtej (-taj) | njech rewoltuja (rewoltuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
re-wol-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀeu̯ɔltou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rewoltowaše je 0x dokładźene, rewoltowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki[wobdźěłać]
|