rozžehlować so
rozžehlować so
rozžehlować so(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozžehluju | rozžehlujemoj | rozžehlujemy |
| 2. | rozžehluješ | rozžehlujetej (-taj) | rozžehlujeće |
| 3. | rozžehluje | rozžehlujetej | rozžehluja (rozžehluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozžehlujo, rozžehlujcy, rozžehlowawši |
| prezensowy particip | rozžehlowacy |
| preteritowy particip | rozžehlowany |
| ł-forma | rozžehlował, rozžehlowała, rozžehlowało, dual: rozžehlowałoj, plural: rozžehlowali (rozžehlowałe) |
| werbalny substantiw | rozžehlowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozžehlowach | rozžehlowachmoj | rozžehlowachmy |
| 2. | rozžehlowaše | rozžehlowaštej | rozžehlowašće |
| 3. | rozžehlowaše | rozžehlowaštej | rozžehlowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozžehlujmoj | rozžehlujmy |
| 2. | rozžehluj | rozžehlujtej (-taj) | rozžehlujće |
| 3. | rozžehluj, njech rozžehluje | rozžehlujtej (-taj) | njech rozžehluja (rozžehluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-žeh-lo-wać so
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzʒehlou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozžehlowaše je 0x dokładźene, rozžehlowa (móže tež něšto druhe być) 0x.