rozkałować
Napohlad
rozkałować
rozkałować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkałuju | rozkałujemoj | rozkałujemy |
2. | rozkałuješ | rozkałujetej (-taj) | rozkałujeće |
3. | rozkałuje | rozkałujetej | rozkałuja (rozkałuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rozkałujo, rozkałujcy, rozkałowawši |
prezensowy particip | rozkałowacy |
preteritowy particip | rozkałowany |
ł-forma | rozkałował, rozkałowała, rozkałowało, dual: rozkałowałoj, plural: rozkałowali (rozkałowałe) |
werbalny substantiw | rozkałowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkałowach | rozkałowachmoj | rozkałowachmy |
2. | rozkałowaše | rozkałowaštej | rozkałowašće |
3. | rozkałowaše | rozkałowaštej | rozkałowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rozkałujmoj | rozkałujmy |
2. | rozkałuj | rozkałujtej (-taj) | rozkałujće |
3. | rozkałuj, njech rozkałuje | rozkałujtej (-taj) | njech rozkałuja (rozkałuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-ka-ło-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzkau̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozkałowaše je 0x dokładźene, rozkałowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozkałać; kałać