sistěrować
sistěrować
sistěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | sistěruju | sistěrujemoj | sistěrujemy |
| 2. | sistěruješ | sistěrujetej (-taj) | sistěrujeće |
| 3. | sistěruje | sistěrujetej | sistěruja (sistěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | sistěrujo, sistěrujcy, sistěrowawši |
| prezensowy particip | sistěrowacy |
| preteritowy particip | sistěrowany |
| ł-forma | sistěrował, sistěrowała, sistěrowało, dual: sistěrowałoj, plural: sistěrowali (sistěrowałe) |
| werbalny substantiw | sistěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | sistěrowach | sistěrowachmoj | sistěrowachmy |
| 2. | sistěrowaše | sistěrowaštej | sistěrowašće |
| 3. | sistěrowaše | sistěrowaštej | sistěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | sistěrujmoj | sistěrujmy |
| 2. | sistěruj | sistěrujtej (-taj) | sistěrujće |
| 3. | sistěruj, njech sistěruje | sistěrujtej (-taj) | njech sistěruja (sistěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
si-stě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: sist'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne sistěrowaše je 0x dokładźene, sistěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.