stahilizować
stahilizować
stahilizować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | stahilizuju | stahilizujemoj | stahilizujemy |
| 2. | stahilizuješ | stahilizujetej (-taj) | stahilizujeće |
| 3. | stahilizuje | stahilizujetej | stahilizuja (stahilizuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | stahilizujo, stahilizujcy, stahilizowawši |
| prezensowy particip | stahilizowacy |
| preteritowy particip | stahilizowany |
| ł-forma | stahilizował, stahilizowała, stahilizowało, dual: stahilizowałoj, plural: stahilizowali (stahilizowałe) |
| werbalny substantiw | stahilizowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | stahilizowach | stahilizowachmoj | stahilizowachmy |
| 2. | stahilizowaše | stahilizowaštej | stahilizowašće |
| 3. | stahilizowaše | stahilizowaštej | stahilizowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | stahilizujmoj | stahilizujmy |
| 2. | stahilizuj | stahilizujtej (-taj) | stahilizujće |
| 3. | stahilizuj, njech stahilizuje | stahilizujtej (-taj) | njech stahilizuja (stahilizuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
sta-hi-li-zo-wać
Wurjekowanje
- IPA: stahilizou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne stahilizowaše je 0x dokładźene, stahilizowa (móže tež něšto druhe być) 0x.