stancować

stancować

stancować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	stancuju	stancujemoj	stancujemy
2.	stancuješ	stancujetej (-taj)	stancujeće
3.	stancuje	stancujetej	stancuja (stancuju)

aspekt	ip
transgresiw	stancujo, stancujcy, stancowawši
prezensowy particip	stancowacy
preteritowy particip	stancowany
ł-forma	stancował, stancowała, stancowało, dual: stancowałoj, plural: stancowali (stancowałe)
werbalny substantiw	stancowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	stancowach	stancowachmoj	stancowachmy
2.	stancowaše	stancowaštej	stancowašće
3.	stancowaše	stancowaštej	stancowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	stancujmoj	stancujmy
2.	stancuj	stancujtej (-taj)	stancujće
3.	stancuj, njech stancuje	stancujtej (-taj)	njech stancuja (stancuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: stan-co-wać

Wurjekowanje

IPA: stanʦou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne stancowaše je 0x dokładźene, stancowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přełožki

jendźelski: [1] [[keep distant, remain detachedaloof

keep distant, remain detachedaloof ]] [[:en:keep distant, remain detachedaloof

(en)]] němski: [1] stanzen (de)