wegetěrować
Napohlad
wegetěrować
wegetěrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wegetěruju | wegetěrujemoj | wegetěrujemy |
2. | wegetěruješ | wegetěrujetej (-taj) | wegetěrujeće |
3. | wegetěruje | wegetěrujetej | wegetěruja (wegetěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wegetěrujo, wegetěrujcy, wegetěrowawši |
prezensowy particip | wegetěrowacy |
preteritowy particip | wegetěrowany |
ł-forma | wegetěrował, wegetěrowała, wegetěrowało, dual: wegetěrowałoj, plural: wegetěrowali (wegetěrowałe) |
werbalny substantiw | wegetěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wegetěrowach | wegetěrowachmoj | wegetěrowachmy |
2. | wegetěrowaše | wegetěrowaštej | wegetěrowašće |
3. | wegetěrowaše | wegetěrowaštej | wegetěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wegetěrujmoj | wegetěrujmy |
2. | wegetěruj | wegetěrujtej (-taj) | wegetěrujće |
3. | wegetěruj, njech wegetěruje | wegetěrujtej (-taj) | njech wegetěruja (wegetěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
we-ge-tě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯eget'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wegetěrowaše je 0x dokładźene, wegetěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki
[wobdźěłać]
|