woćěmnjować
woćěmnjować
woćěmnjować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćěmnjuju | woćěmnjujemoj | woćěmnjujemy |
| 2. | woćěmnjuješ | woćěmnjujetej (-taj) | woćěmnjujeće |
| 3. | woćěmnjuje | woćěmnjujetej | woćěmnjuja (woćěmnjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | woćěmnjujo, woćěmnjujcy, woćěmnjowawši |
| prezensowy particip | woćěmnjowacy |
| preteritowy particip | woćěmnjowany |
| ł-forma | woćěmnjował, woćěmnjowała, woćěmnjowało, dual: woćěmnjowałoj, plural: woćěmnjowali (woćěmnjowałe) |
| werbalny substantiw | woćěmnjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćěmnjowach | woćěmnjowachmoj | woćěmnjowachmy |
| 2. | woćěmnjowaše | woćěmnjowaštej | woćěmnjowašće |
| 3. | woćěmnjowaše | woćěmnjowaštej | woćěmnjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | woćěmnjujmoj | woćěmnjujmy |
| 2. | woćěmnjuj | woćěmnjujtej (-taj) | woćěmnjujće |
| 3. | woćěmnjuj, njech woćěmnjuje | woćěmnjujtej (-taj) | njech woćěmnjuja (woćěmnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ćěm-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʧʲɪmnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woćěmnjowaše je 0x dokładźene, woćěmnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] woćěmnić; woćěmnjeć; přićěmnić; přićěmnjeć; zaćěmnić; zaćěmnjeć; zaćěmnjować; sćěmnić