woćežować
woćežować
woćežować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćežuju | woćežujemoj | woćežujemy |
| 2. | woćežuješ | woćežujetej (-taj) | woćežujeće |
| 3. | woćežuje | woćežujetej | woćežuja (woćežuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | woćežujo, woćežujcy, woćežowawši |
| prezensowy particip | woćežowacy |
| preteritowy particip | woćežowany |
| ł-forma | woćežował, woćežowała, woćežowało, dual: woćežowałoj, plural: woćežowali (woćežowałe) |
| werbalny substantiw | woćežowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćežowach | woćežowachmoj | woćežowachmy |
| 2. | woćežowaše | woćežowaštej | woćežowašće |
| 3. | woćežowaše | woćežowaštej | woćežowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | woćežujmoj | woćežujmy |
| 2. | woćežuj | woćežujtej (-taj) | woćežujće |
| 3. | woćežuj, njech woćežuje | woćežujtej (-taj) | njech woćežuja (woćežuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-će-žo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʧeʒou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woćežowaše je 0x dokładźene, woćežowa (móže tež něšto druhe być) 0x.