wobšćipować
wobšćipować
wobšćipować (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobšćipuju | wobšćipujemoj | wobšćipujemy |
| 2. | wobšćipuješ | wobšćipujetej (-taj) | wobšćipujeće |
| 3. | wobšćipuje | wobšćipujetej | wobšćipuja (wobšćipuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wobšćipujo, wobšćipujcy, wobšćipowawši |
| prezensowy particip | wobšćipowacy |
| preteritowy particip | wobšćipowany |
| ł-forma | wobšćipował, wobšćipowała, wobšćipowało, dual: wobšćipowałoj, plural: wobšćipowali (wobšćipowałe) |
| werbalny substantiw | wobšćipowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobšćipowach | wobšćipowachmoj | wobšćipowachmy |
| 2. | wobšćipowaše | wobšćipowaštej | wobšćipowašće |
| 3. | wobšćipowaše | wobšćipowaštej | wobšćipowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wobšćipujmoj | wobšćipujmy |
| 2. | wobšćipuj | wobšćipujtej (-taj) | wobšćipujće |
| 3. | wobšćipuj, njech wobšćipuje | wobšćipujtej (-taj) | njech wobšćipuja (wobšćipuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wob-šći-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯obʃʧipou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobšćipowaše je 0x dokładźene, wobšćipowa (móže tež něšto druhe być) 0x.