wobstajować
wobstajować
wobstajować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobstajuju | wobstajujemoj | wobstajujemy |
| 2. | wobstajuješ | wobstajujetej (-taj) | wobstajujeće |
| 3. | wobstajuje | wobstajujetej | wobstajuja (wobstajuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wobstajujo, wobstajujcy, wobstajowawši |
| prezensowy particip | wobstajowacy |
| preteritowy particip | wobstajowany |
| ł-forma | wobstajował, wobstajowała, wobstajowało, dual: wobstajowałoj, plural: wobstajowali (wobstajowałe) |
| werbalny substantiw | wobstajowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobstajowach | wobstajowachmoj | wobstajowachmy |
| 2. | wobstajowaše | wobstajowaštej | wobstajowašće |
| 3. | wobstajowaše | wobstajowaštej | wobstajowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wobstajujmoj | wobstajujmy |
| 2. | wobstajuj | wobstajujtej (-taj) | wobstajujće |
| 3. | wobstajuj, njech wobstajuje | wobstajujtej (-taj) | njech wobstajuja (wobstajuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wob-sta-jo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯obstai̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobstajowaše je 0x dokładźene, wobstajowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Ale hosćo joho tak wobstajowachu, zo skónčnje wjacy da. (Katolski Posoł 1912)