wobwjertować
wobwjertować
wobwjertować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobwjertuju | wobwjertujemoj | wobwjertujemy |
| 2. | wobwjertuješ | wobwjertujetej (-taj) | wobwjertujeće |
| 3. | wobwjertuje | wobwjertujetej | wobwjertuja (wobwjertuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wobwjertujo, wobwjertujcy, wobwjertowawši |
| prezensowy particip | wobwjertowacy |
| preteritowy particip | wobwjertowany |
| ł-forma | wobwjertował, wobwjertowała, wobwjertowało, dual: wobwjertowałoj, plural: wobwjertowali (wobwjertowałe) |
| werbalny substantiw | wobwjertowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobwjertowach | wobwjertowachmoj | wobwjertowachmy |
| 2. | wobwjertowaše | wobwjertowaštej | wobwjertowašće |
| 3. | wobwjertowaše | wobwjertowaštej | wobwjertowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wobwjertujmoj | wobwjertujmy |
| 2. | wobwjertuj | wobwjertujtej (-taj) | wobwjertujće |
| 3. | wobwjertuj, njech wobwjertuje | wobwjertujtej (-taj) | njech wobwjertuja (wobwjertuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wob-wjer-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯obu̯ʲeʀtou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobwjertowaše je 0x dokładźene, wobwjertowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Skoro so mi přewjele wobwjertuje. (Wićaz)