woněmjować
woněmjować
woněmjować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | woněmjuju | woněmjujemoj | woněmjujemy |
2. | woněmjuješ | woněmjujetej (-taj) | woněmjujeće |
3. | woněmjuje | woněmjujetej | woněmjuja (woněmjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | woněmjujo, woněmjujcy, woněmjowawši |
prezensowy particip | woněmjowacy |
preteritowy particip | woněmjowany |
ł-forma | woněmjował, woněmjowała, woněmjowało, dual: woněmjowałoj, plural: woněmjowali (woněmjowałe) |
werbalny substantiw | woněmjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | woněmjowach | woněmjowachmoj | woněmjowachmy |
2. | woněmjowaše | woněmjowaštej | woněmjowašće |
3. | woněmjowaše | woněmjowaštej | woněmjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | woněmjujmoj | woněmjujmy |
2. | woněmjuj | woněmjujtej (-taj) | woněmjujće |
3. | woněmjuj, njech woněmjuje | woněmjujtej (-taj) | njech woněmjuja (woněmjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ně-mjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔnʲɪmʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woněmjowaše je 0x dokładźene, woněmjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.