wotbrónjować
wotbrónjować
wotbrónjować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotbrónjuju | wotbrónjujemoj | wotbrónjujemy |
| 2. | wotbrónjuješ | wotbrónjujetej (-taj) | wotbrónjujeće |
| 3. | wotbrónjuje | wotbrónjujetej | wotbrónjuja (wotbrónjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wotbrónjujo, wotbrónjujcy, wotbrónjowawši |
| prezensowy particip | wotbrónjowacy |
| preteritowy particip | wotbrónjowany |
| ł-forma | wotbrónjował, wotbrónjowała, wotbrónjowało, dual: wotbrónjowałoj, plural: wotbrónjowali (wotbrónjowałe) |
| werbalny substantiw | wotbrónjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotbrónjowach | wotbrónjowachmoj | wotbrónjowachmy |
| 2. | wotbrónjowaše | wotbrónjowaštej | wotbrónjowašće |
| 3. | wotbrónjowaše | wotbrónjowaštej | wotbrónjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wotbrónjujmoj | wotbrónjujmy |
| 2. | wotbrónjuj | wotbrónjujtej (-taj) | wotbrónjujće |
| 3. | wotbrónjuj, njech wotbrónjuje | wotbrónjujtej (-taj) | njech wotbrónjuja (wotbrónjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-brónjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtbʀónʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotbrónjowaše je 0x dokładźene, wotbrónjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wotbrónić; wotbrónjeć; brónje z rukow wzać; brónje z rukow brać