wudopřińć
Napohlad
wudopřińć
wudopřińć (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wudopřińdu | wudopřińdźemoj | wudopřińdźemy |
2. | wudopřińdźeš | wudopřińdźetej (-taj) | wudopřińdźeće |
3. | wudopřińdźe | wudopřińdźetej (-taj) | wudopřińdu (wudopřińdźeja) |
aspekt | p |
transgresiw | wudopřińducy, wudopřišedši, (wudopřišowši) |
prezensowy particip | wudopřińducy |
preteritowy particip | wudopřińdźeny |
ł-forma | wudopřišoł, wudopřišła, wudopřišło, dual: wudopřišłoj (-łaj, -łej), plural: wudopřišli (wudopřišłe) |
werbalny substantiw | - |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wudopřińdźech | wudopřińdźechmoj | wudopřińdźechmy |
2. | wudopřińdźe | wudopřińdźeštej | wudopřińdźešće |
3. | wudopřińdźe | wudopřińdźeštej | wudopřińdźechu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | --- | wudopřińdźmoj | wudopřińdźmy |
2. | wudopřińdź | wudopřińdźtej | wudopřińdźće |
3. | wudopřińdź, njech wudopřińdźe | wudopřińdźtej | njech wudopřińdu (wudopřińdźeja) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-do-přińć
Semantika
Woznamy:
- [1] so z prócu k někajkemu cilej dóstać
Dalše wujasnjenja:
- jenož pola Sykory
Synonymy:
- [1] přińć; dóstać so; wućeknyć
Hyperonymy:
- [1] hić
Přikłady:
- [1] Naš wbohi ewangelski lud měješe tule chwilu runje dosć wućerpić a bě kaž stadleško, kiž při wichorje pod něku třěchu wudopřińć abo hlada, zo móhło so pod něki štom hromadu zestupać a móhł so tam jedyn na druheho zeprěć. (Sykora)