wuhrabować
wuhrabować
wuhrabować (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuhrabuju | wuhrabujemoj | wuhrabujemy |
| 2. | wuhrabuješ | wuhrabujetej (-taj) | wuhrabujeće |
| 3. | wuhrabuje | wuhrabujetej | wuhrabuja (wuhrabuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wuhrabujo, wuhrabujcy, wuhrabowawši |
| prezensowy particip | wuhrabowacy |
| preteritowy particip | wuhrabowany |
| ł-forma | wuhrabował, wuhrabowała, wuhrabowało, dual: wuhrabowałoj, plural: wuhrabowali (wuhrabowałe) |
| werbalny substantiw | wuhrabowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuhrabowach | wuhrabowachmoj | wuhrabowachmy |
| 2. | wuhrabowaše | wuhrabowaštej | wuhrabowašće |
| 3. | wuhrabowaše | wuhrabowaštej | wuhrabowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wuhrabujmoj | wuhrabujmy |
| 2. | wuhrabuj | wuhrabujtej (-taj) | wuhrabujće |
| 3. | wuhrabuj, njech wuhrabuje | wuhrabujtej (-taj) | njech wuhrabuja (wuhrabuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-hra-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uhʀabou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wuhrabowaše je 0x dokładźene, wuhrabowa (móže tež něšto druhe być) 0x.