wujkować so
wujkować so
wujkować so(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wujkuju | wujkujemoj | wujkujemy |
| 2. | wujkuješ | wujkujetej (-taj) | wujkujeće |
| 3. | wujkuje | wujkujetej | wujkuja (wujkuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wujkujo, wujkujcy, wujkowawši |
| prezensowy particip | wujkowacy |
| preteritowy particip | wujkowany |
| ł-forma | wujkował, wujkowała, wujkowało, dual: wujkowałoj, plural: wujkowali (wujkowałe) |
| werbalny substantiw | wujkowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wujkowach | wujkowachmoj | wujkowachmy |
| 2. | wujkowaše | wujkowaštej | wujkowašće |
| 3. | wujkowaše | wujkowaštej | wujkowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wujkujmoj | wujkujmy |
| 2. | wujkuj | wujkujtej (-taj) | wujkujće |
| 3. | wujkuj, njech wujkuje | wujkujtej (-taj) | njech wujkuja (wujkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wuj-ko-wać so
Wurjekowanje
- IPA: u̯ui̯kou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wujkowaše je 0x dokładźene, wujkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.