wupróšować
wupróšować
wupróšować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wupróšuju | wupróšujemoj | wupróšujemy |
| 2. | wupróšuješ | wupróšujetej (-taj) | wupróšujeće |
| 3. | wupróšuje | wupróšujetej | wupróšuja (wupróšuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wupróšujo, wupróšujcy, wupróšowawši |
| prezensowy particip | wupróšowacy |
| preteritowy particip | wupróšowany |
| ł-forma | wupróšował, wupróšowała, wupróšowało, dual: wupróšowałoj, plural: wupróšowali (wupróšowałe) |
| werbalny substantiw | wupróšowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wupróšowach | wupróšowachmoj | wupróšowachmy |
| 2. | wupróšowaše | wupróšowaštej | wupróšowašće |
| 3. | wupróšowaše | wupróšowaštej | wupróšowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wupróšujmoj | wupróšujmy |
| 2. | wupróšuj | wupróšujtej (-taj) | wupróšujće |
| 3. | wupróšuj, njech wupróšuje | wupróšujtej (-taj) | njech wupróšuja (wupróšuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-pró-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯upʀóʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wupróšowaše je 0x dokładźene, wupróšowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wupróšić; wupróšeć; proch třasć