wuswjećować
wuswjećować
wuswjećować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuswjećuju | wuswjećujemoj | wuswjećujemy |
| 2. | wuswjećuješ | wuswjećujetej (-taj) | wuswjećujeće |
| 3. | wuswjećuje | wuswjećujetej | wuswjećuja (wuswjećuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wuswjećujo, wuswjećujcy, wuswjećowawši |
| prezensowy particip | wuswjećowacy |
| preteritowy particip | wuswjećowany |
| ł-forma | wuswjećował, wuswjećowała, wuswjećowało, dual: wuswjećowałoj, plural: wuswjećowali (wuswjećowałe) |
| werbalny substantiw | wuswjećowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuswjećowach | wuswjećowachmoj | wuswjećowachmy |
| 2. | wuswjećowaše | wuswjećowaštej | wuswjećowašće |
| 3. | wuswjećowaše | wuswjećowaštej | wuswjećowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wuswjećujmoj | wuswjećujmy |
| 2. | wuswjećuj | wuswjećujtej (-taj) | wuswjećujće |
| 3. | wuswjećuj, njech wuswjećuje | wuswjećujtej (-taj) | njech wuswjećuja (wuswjećuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-swje-ćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯usu̯ʲeʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wuswjećowaše je 0x dokładźene, wuswjećowa (móže tež něšto druhe być) 0x.