wuworować
wuworować
wuworować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuworuju | wuworujemoj | wuworujemy |
| 2. | wuworuješ | wuworujetej (-taj) | wuworujeće |
| 3. | wuworuje | wuworujetej | wuworuja (wuworuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wuworujo, wuworujcy, wuworowawši |
| prezensowy particip | wuworowacy |
| preteritowy particip | wuworowany |
| ł-forma | wuworował, wuworowała, wuworowało, dual: wuworowałoj, plural: wuworowali (wuworowałe) |
| werbalny substantiw | wuworowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuworowach | wuworowachmoj | wuworowachmy |
| 2. | wuworowaše | wuworowaštej | wuworowašće |
| 3. | wuworowaše | wuworowaštej | wuworowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wuworujmoj | wuworujmy |
| 2. | wuworuj | wuworujtej (-taj) | wuworujće |
| 3. | wuworuj, njech wuworuje | wuworujtej (-taj) | njech wuworuja (wuworuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-wo-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uu̯ɔʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wuworowaše je 0x dokładźene, wuworowa (móže tež něšto druhe być) 0x.